Mijn eerste Spaanse culinaire belevingen stammen uit de Eighties. De eerste herinnering betreft Mallorca: vanaf een geplastificeerd boekje met plaatjes wees je een gerecht aan. Op de rekening stond “muchos gracias” wat ik vertaalde naar “veel gratis” en dat vond ik dan logisch: niet erg lekker eten daar betaal je ook niet de hoofdprijs voor. Pas veel te laat ontdekte ik de betekenis van “muchos gracias” (LOL).
De tweede herinnering betreft Catalonië. Op weg naar een nader te bepalen bestemming in Frankrijk, kwamen vriendlief en ik opmerkelijk genoeg uit in Spanje. Een weg bord vermeldde “Llafranc” met dezelfde logica moest dat dan de vakantiebestemming worden, want Llafranc dat klonk immers wel Frans, toch. Het toeristen eten bestond uit een stuk vlees of vis waar dan de Patatas overheen gekieperd werden. Dat werd voor mij dan ieder romantisch uiteten avondje Canelones.
Een aantal jaren geleden heb ik dezelfde streek bezocht en wat heb ik genoten van het Spaanse eten: verfrissend, hip en traditionele gerechten in een nieuw jasje. Kortom, als notoire Italië fan, ik was om. Mooie herinneringen heb ik aan Toc al Mar, Begur, aan het strand, Wauw.
Bij mij staat regelmatig op het menu dit vegan gerecht van gegrilde groenten met Salsa Romesco. Romesco is een typisch Catalaanse saus van rode paprika en amandelen en werd van origine gegeten in combinatie met vis, maar wat een feestje om deze saus te combineren met groenten.
Voor mij kan gerookt paprikapoeder “Pimenton de la Vera” niet ontbreken in de Romesco. De Pimenton uit de La Vera vallei wordt in Extremadura (regio in het zuidwesten van Spanje) gerookt waardoor het een typische rooksmaak heeft. De oogst is in oktober en de speciale soort peperachtige paprika’s worden met de hand geplukt en daarna 10 tot 15 dagen gerookt.
Venkel kan wat mij betreft niet ontbreken als onderdeel van de groenten. Met een lichte anijstoon voegt venkel qua smaakbeleving echt iets toe. De vertakkingen van de bladeren zijn heerlijk en decoratief als kruid te gebruiken. Venkelzaad is een heerlijke specerij en een leuk weetje in dit verband is dat venkelzaad het hongergevoel zou onderdrukken. In vroegere tijden kauwden gelovigen die nuchter ter kerke gingen venkelzaad tijdens de mis.
De rode paprika die ik gebruik in de Romesco is de “gewone” rode paprika, omdat het vruchtvlees iets dikker is dan de zoete puntpaprika ontvelt deze makkelijk. De zoete puntpaprika vormt dan weer onderdeel van de te grillen groenten en is ook rauw in salades een topper.
Ingrediënten
2 Rode paprika’s
40 gr Ongebrande amandelen
1 Eetlepel tomatenpuree
Knoflook
1 Eetlepel rode wijnazijn
Chili flakes
1/2 Theelepel gerookt paprikapoeder
Aubergine
Courgette
Venkel
2 Rode uien
2 Rode puntpaprika’s
Trostomaatjes
- Rooster de gehalveerde rode paprika’s in 20 min. in een voorverwarmde oven op 25 gr C.
- Rooster de amandelen in een droge koekenpan.
- Ontvel de paprika’s.
- Pureer de geroosterde paprika’s met de amandelen, tomatenpuree, knoflook, rode wijnazijn, chili flakes en gerookt paprikapoeder.
- Breng de Romesco op smaak met zout.
- Snijd de groenten grof en meng met olijfolie en grof zeezout in een ovenschaal.
- Plaats de ovenschaal gedurende ca. 1 uur in een voorverwarmde oven op 150 gr. C. en voeg het laatste halfuur de trostomaatjes toe.
- Dien de groenten royaal op met het achtergehouden venkelgroen.
Que aprofiti (eet smakelijk in het Catalaans)
Recente reacties